Het is voor mij niet ongewoon op de zaterdag even naar ons spotcomplex te gaan en daar rond te kijken naar de voetballende jeugd. De geur van hun enthousiasme bereikt dan de holten van mijn neus. Dat is niet alleen een prettige gewaarwording maar geeft ook aan dat de negatieve publicaties van de laatste tijd rond de voetbalsport, voor wat het amateur jeugdvoetbal betreft, naar het rijk der fabelen kan worden verwezen.
Het is zaterdag 20 mei. Langs de Langestraat van ons sportcomplex is de lengte van geparkeerde auto’s haast niet te tellen. Op het hoofdterrein een groot aantal mensen. Mijnheer pastoor zou met zo’n grote schare aan beminde gelovigen onmiddellijk het kerkkoor opdracht hebben gegeven het Halleluja te zingen.
Wat is er aan de hand? Na informatie bleek dat ons jeugdteam JO15-2 bij winst tegen BWO het kampioenschap kon behalen. Het is prachtig te kunnen melden dat dan, naar het leek, een totale familiaire ondersteuning de jongens de stimulans voor een goed resultaat moest geven. Er was gewoon een pracht samenhang tussen spelers en publiek merkbaar en dat was in het resultaat (9-0) af te lezen.
Bij de receptie ter gelegenheid van 100 jaar Rood-Zwart is het belang van de vereniging in het sociaal maatschappelijk verkeer van Delden in vele toonaarden bezongen. Een voorbeeldfunctie bij een jeugdvoetbalwedstrijd is dan niet weg te poetsen c.q. erg belangrijk.
Met zo’n supportersschare achter de hand wordt niet alleen aan de doelstelling van onze vereniging gestalte gegeven, maar hebben we een voorbeeldfunctie gecreëerd waar het woord TROTS met hoofdletters mag worden geschreven. Met elkaar voor elkaar zal onze lijfspreuk blijven!
Voor de spelers en reserves van het bewuste team een van harte proficiat met het behaalde kampioenschap. Jullie hebben ons, niet alleen met het resultaat dat werd neergezet verwend. maar vooral ook op de sportieve wijze waarop het werd behaald. Dat was grote klasse.
Nestor.
